Molibden
Encyklopedia PWN
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
odwracalna reakcja chem. polegająca na przyłączeniu wodoru do cząsteczek związków org.,
hydrokraking
chem. kraking prowadzony z udziałem wodoru, w celu zmniejszenia masy cząsteczkowej składników surowca oraz zmiany proporcji, w jakich te składniki występują;
[gr.-ang.],
ogólna nazwa stopów niklu (45–65%) zawierających chrom (15–29%), kobalt (14–20%), molibden (3–26%), żelazo (1–22%) oraz, zależnie od gatunku, wolfram, wanad, tytan, aluminium, krzem;
Itajaí
m. w południowej Brazylii, w stanie Santa Catarina, na północ od Florianópolis, u ujścia rz. Itajaí-Açu do O. Atlantyckiego.
[itażaị],
chemik;
